Celladım Şiiri - Hasan Mert

Çattığın kaşla yapraklar sararır dalımda
Parça parça olur, bölünür kalbimin bağrı
Acı bir nağme belirir çaresiz dilimde
Düşerken damlalar yüzüme yürekten ağrı

Her susuşun kalbime vurulan mıh sesidir
İşkence görürüm her gün veda zindanında
Kaçırdığın bakışın gözümün son nefesidir
Apansız gelen, hiç umulmadık bir anında

Yüzünü her döküşün taze bir alev gibi
Ciğerime düşen, sonra yayılan her yere
Kül olur alevlerin sardığı bir ev gibi
Denizleri döksen faydasız, yandı bir kere

Bir darağacı kurulur her veda anında
Beni çağırır göz göze geldiğim celladım
Elinde ip, bir gardiyan belirir yanında
Sensizliğe götürür attığım her bir adım