Ses çıkartmadan özlemek, ses çıkartmadan beklemek,
“Dönecek mi acaba bir gün”, diye sormak kendine.
Nedir bu yorucu suskunluk,çaresiz bir durgunluk mu?
Yoksa ümitsiz bir bekleyiş mi?
Kim bilir belki aklının ucundan bile geçmiyorumdur,
Yeni biriyle tanıştığında, belki bir şeyler beni çağrıştırır sana.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta