Çelişkili Değişiklik Şiiri - Naki Aydoğan

Bana kendini değiştir yenile deme
Bak göstereceğim sana
Dur ne yapıyorsun
Düşeceksin!
Saçmalama kendini camdan aşağı atacak değilsin, değil mi?
Atacağım ama atamıyorum
Öğle değiştim ki yerin çekim kuvveti bile yetmiyor bana
Boşluğa attığım anda dünyadan kaçıyorum
İnsanlardan kopuyorum
Dışarıda alan düşüncemde boşluk
Beni sabitleyen bir fikir yok artık
Ama bu mucize!
Sen yerçekimine meydan okuyorsun.
Ne meydan okuması be! Yer kabul etmiyor beni
Farklılığımı toplum kabul etmiyor.
Hep çelişkili hayal ve kuramlar
Emperyalizm hep doğaüstü güçleri karakterize ediyor,
Ama farklı düşüncelere hiç önem vermiyor
Hangi dinden olursan ol
İman et diyor, kabulümsün diyor
Ama farklı düşünme farklı olmaya çalışma diyor
Yer altında madde yeryüzünde toplumlar
Madde geçmiş devinimindeyken toplumlar gelecek deviniminde
Emperyalizm ya da kapitalizm bizi madde gibi geçmişimize istiflerken
Bir taraftan da değiş diyor
Ama benim istediğim şekilde
Yani geleceğimizden istifleyerek geçmişimize hapsediyor
Zaten sonumuzda yakındır
Canlı kanlı hayat elektronik hayatlara bırakacak yerini
O zaman ne yabaniliğimiz ne de canımız kalacak
Elektronik hafızalarda şifreli geçmişe hapis kalacağız
Kara madde içinde kalacağız
Zaten bizi korkutmadılar mı oyunlarımızda hep savaşmadık mı?
Kara maddeden hortlayan hortlaklarla
Hortlayacağımızla
Çelişkiye düşmedik mi?
Ne istiyorsun peki?
Bana kendini değiş kendini bul deme
Ben seni buldum, senin dünyandayım sende beni, benim dünyamda bul
Biz dünyalarımızla ancak bir dünyada mutlu yaşayabiliriz
Aynı dünyalarımızla aynı dünyada, dünya göçer yaşayamayız.
Madde bile aynı değil bin bir türlü
Değiş deme değişik olduğumuzun farkına varalım