“hep birisini bekledim boş yere
bekletti beni hiç bana gelmeyen
gitmeliyim buradan başka yere
yolcuyum gidecek yolu olmayan
hep meşgul oldum her zaman avare
ne yapacağını asla bilmeyen
hem çok güçlü oldum hem de biçare
sürekli tebessüm ama gülmeyen
en değerli şeyi verdim o yare
sandı bu kalp hiç kimseyi sevmeyen
kazanıp kaybettim maç berabere
havlu atıp hiç finale kalmayan
bin parça yaşadım ama yekpare
her bir parçası bütünü bilmeyen
şiir yazdım uzak heybemde hare
ben ki burnunun dibini görmeyen
hiç fena sayılmaz bakınca ömre
hayat bu yaşamasan da ölmeyen…” 15.03.2012
Kayıt Tarihi : 15.3.2012 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!