Çelişki Şiiri - Demet Demirel

uçarak düşüyorum gökyüzüne düşümde
düşümde en uçsuz bucaksız düşünceler
düşünceler aklımı karıştırıyor her defasında
her defasında daha bir dalıyorum gecenin içine
gecenin içine daldıkça kamaşıyor gözlerim
gözlerim dokundukça sana, biraz daha yaklaşıyor
yaklaşıyorum

senden uzaklaşıldıkça yakınlaşılır sana, biliyorum
biliyorum, gittikçe gelenlerdensin sen
sen kaçarken kovalarsın herşeyi düşlerinde
düşlerinde bi ben yokum oysa
oysa, yokum ben
'yok'laşıyorum

gülüşlerim en acı ağlamaklıklarımı taşıyor
taşıyor en ağır hislerimi
hislerimi anlaman ne kadar zor, aslında kolay
kolay çözmek tüm düğümleri
düğümleri gizli yüreğimin, zor olan da bu
bu işte ben, benim bu
düğüm
çözülemiyorum

geceleri güneş, gündüzleri ay
ay, içimi parçalayan bu acı!
acı dokunuyor miğdeme, acıyorum
acıyorum kimi günler kendime
kendime hediye edemiyorum mutluluğu
mutluluğu kaçarak yakalayamazsın, hayır
hayır, böyle kaçamazsın, parmak izin var tenimde
tenimde kanıtsın, bulurlar seni
seni bi ben bulamam
bulamıyorum

içim boşlukla dolu
dolu yağıyor bak toprak üstüne
üstüne bi de rüzgar esiyor
esiyor ve geçiyor hayat
hayat mı seninkisi söyle!
bakıyorsun, görmüyorsun
biliyorsun, tanımıyorsun
geliyorum, gidiyorsun
sessizliğim kulaklarımı çınlatıyor
çelişi'yorum

çelişki içinden çıkılmaz
çıkılmaz elinde mum varken karanlıktan
karanlıktan ancak siyahlaşılarak çıkılır
çıkılır işte o zaman en yalın aydınlığa
ne yazık, aydınlanamıyorum yine de
yine de seni seviyorum
seviyorum, kalmak istiyorum bu yüzden
bu yüzden, gidiyorum
gittikçe düşüyorum
düşüyorum uçarak..
(2003-Ankara)