Çelişki Şiiri - Mikdat Bal

Çok kişi aydınım, söylüyor ama
Patavatsız, konuşurlar katiller
Puştların kalpleri kör yani âmâ
Pespayeler kokuşurlar katiller

Entrikadır, başka değil sözleri
Pislik kokar kalıpleri hem özleri
Pervasız kahpedir, kansız yüzleri
Perişanca kakışırlar katiller

Lanet olsun insanları yaktıran
Parçalatıp, kardeş kanı akıtıran
Planlayarak köyler yakıp yıktıran
Pisler, kemik kapışırlar katiller

İşte böyle, bazı aydın nursuzlar
Kalemleri kiralık uğursuzlar
Kalpleri kapalı bu onursuzlar
Kışkırttarak, konuşurlar katiller

Şirretlikte en ileri saftalar
Kandırmakta, konuşmada laftalar
Kendi karındaşlarını aftalar
Karşı savdan kaçışırlar katiller

Kalmadı onlara artık inanan
Kardeşleri bile, ErmeniYunan
Kapılmışlar körü körüne, inan
Karışmışlar, kopuşurlar katiller

İşte böyle bazısı satılmıştır
Mikdat der ki çoğu aldatılmıştır!
Fikirleri çöplüğe atılmıştır
O çöplükte kokuşurlar katiller