Barut fıçısına dönmüş dünya!
Ve gerilen yayların ucunda,fırlamaya hazır
ateşli oklar gibi yaşanıyor hayatlar
Hiç bitmeyen hırslarıyla insanlar,
hep daha fazlasını isterlerken;
ve bir nalıncı keseri misali,
hep kendilerine isterlerken;
üstlerine basıp geçtiklerine bakmazlar bile! ..
Şimşekler çakar üzgün gözlerimde!
Bir kibrit çöpünün ucundadır artık dünya!
Ama tüm bunlara rağmen;
yaşamla alay eder gibi,
sen gelirsin aklıma,keyiflenirim...
Tatlı bir huzurla dolar içim,
bir de üstelik,gülümserim...
Kar altında kentler görürüm geceleri,
ve sokaklarında, yalınayak çocuklar...
Kar altında kentler görürüm geceleri,
ve sıcak salonlarında,
pofuduk terlikler içinde,pedikürlü ayaklar...
Üzülürüm...
Mutlu azınlığın şanslı insanları,
balı böreği çöpe atarken,
açlık sınırında yaşayanlar üzer beni...
Ama tüm bunlara rağmen,
seni düşünür,keyiflenirim...
Sinir olur kendime küfrederim!
İhanet ediyormuş gibi,kuşkulara düşerim.
Elimde değil,düşündükçe seni;
değişir renkleri gözlerimin...
İnsanlar ölür bir hiç yüzünden...
Çocuklar ölür,Irak'ta Filistin'de,Afrika'da!
Ateş düşen yüreklerden,
yanık türküler yükselir gökyüzüne! ..
Fışkırır gözyaşı çiçekleri;
Açar!
Hırsla!
Kahırla!
İnatla!
Korku,kara pelerinli bir hayalettir artık...
İşkenceye yatar insanlık;
tırnakları sökülür,dişleri çekilir! ...
Elektrik şoklarıyla kuruyan kanların arasından,
son gördüğü şey;
dünyanın tepesindeki beyaz bir şatoda
sırıtkan bir çakal yüzüdür,insanlığın!
Üzülürüm! ..
Ama,
pat diye düşersin aklıma birden! ..
Biliyorum bencillik oluyor bu.
Hatta,suç işliyorum diyebilirim.
İstem dışı oluşan,
ele avuca sığmaz bir duygu bu?
Çaresiz,gizlice gülümserim...
Kayıt Tarihi : 7.4.2005 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahvemde kokun kaldı, çayımda dumanın
Masamda sazın kaldı , içimde sızın
Bi de giderken ki o son bakışın
Gel al istersen , helâlleşelim
Aklımda resmin kaldı, gönlümde izin
Dilimde ismin kaldı , kulağımda sesin
Bi de gözümdeki bitmeyen yaşım
Gel sil istersen, helâlleşelim
Mızrak olup kanattığın içimi
Amansız sevdana düşen kalbimi
Ruhumda açtığın derin yaramı
Gel sar istersen, helâlleşelim
Ellerim boş kaldı,sade hayalin
Gözümde kaldı o mah cemalin
Bi de giderken veda etmedin
Gel sarıl bari helâlleşelim…
İsimsiz Şaire ??
Bi şiirde benden gelsin
Günün şiiri olmasa da benim şiirim ??
ve sokaklarında, yalınayak çocuklar...
Kar altında kentler görürüm geceleri,
ve sıcak salonlarında,
pofuduk terlikler içinde,pedikürlü ayaklar...
Üzülürüm...
Ekonomi, adalet , siyasi ve toplumsal çelişkiyi çok güzel ifade etmişsiniz. yüreğinize sağlık. Hayata çağıran yaşama sevinci veren birileri de olmazsa bu çelişkiler içinde yaşayamaz insan. Huzurunuz ve huzuruzumuz daim olsun. Saygılarımla
ÖMRÜMÜN SON DEMİ
Cam kırıkları batıyor yüreğimin derinliklerine ,
Kanayan her hücrem avuç ,avuç kan akıtıyor ellerime
Yorgun ,çaresiz bakışlar yine gözlerimde
Her gün karşılıyor beni aynada öylece
Biliyorum bitmeyecek, geçmeyecek acısı ömrümce
Sokak , sokak dolansam da, ağlasam da nafile
Sahipsiz duygularım yenik düşmüş kadere
Harap olmuş hayallerim , biçare gönlüm seferde
Yoruldum desem , hafif mi kalır sence
Dermanım yok ,gönül titriyor pencerede
Gidişinin soğuğu kaldı hâlâ üzerimde
Bir matemin burukluğu çökmüş yüreğime
Kayıp gidiyor ömrüm,inan son demlerinde
Dermanım yok ,olsa da senin ellerinde
Gel desem sesim ulaşır mı olduğun yerlere
Gönül bekliyor seni, hep o karanlık pencerede
İsimsiz Şaire ??
O milyonlardan birisiyim ??
"KİMİN HİMMETİ MİLLETİ İSE, O TEK BAŞINA KÜÇÜK BİR MİLLETTİR." -Kelam-ı Kibar-
Hayırlı tercihler olsun şair Akın bey.
TÜM YORUMLAR (14)