Çelişki Şiiri - Anonim Şiir 2

Uyup ölüme bir adım daha yaklaşmak istiyorum
Uyuyacak kadar bile cesaretim yok
Ne uyumak istiyorum ne uyanmak öyle bir çıkmaz işte
Beni hayata tutunduran her şeyi kaybediyorum
Kendim incindikçe dilim de incitiyor
Hislerim bedenimi yıkıyor
Artık beni ayakta tutan bile benim yıkılışımı görmüyor
Artık ne göz yaşlarıma engel olabiliyorum ne de eskisi gibi ağlayabiliyorum
Hiçbir şeyi beceremiyorum eskiden olduğu gibi
Sanırım eskiden de beceremiyordum
Ne kendime inancım kaldı ne inananım
Sadece kendimi kandırıyorum