Çelişki Şiiri - Mahmut Nazik

ÇELİŞKİ

Seni bir akarsu, bir balık,
Bir dal, bir yaprak görse
Şerrinden köşe bucak kaçar
Ama
Dereler onlar için gümüş gümüş akar
Onlara toprak çiçek çiçek kucak açar

Sen parsel persel parçalarsın dünyayı
Kavgan kendine almak en büyük payı
Onların sevdası tüm canlılarla paylaşmak
Toprağı suyu havayı

Sen karanlığında
İhanetle canını sürürsün
Kalbinde zift gibi katran gibi nefretle
Onlar yüreğinde hasretle yürürler
Nadasta Çukurova Harran gibi metanetle

Sen kin ekersin kan içersin
Korkuların çok kaybetmek üzerine
Onların ki kan emeği can biçerler
Ve kaybedecek bir şeyi yok
Umutla bakarlar biri birini gözlerine

Seni pavyonlar barlar ‘kar haneler’ iyi tanır
Çoluk çocuk senden arlanır
Onlar önünden geçmeye utanır

Senin tanrın para sermayen riya
O, senden sen ondan deyyus
Onların çeyizinde hak erdem ar hayâ namus

Üç kelimede anlatabilirim
Sen gibilerin öykülerini
Taciz, tecavüz, sömürü’

Kelimeler aciz, gücü yetmez
Anlatmaya onların sevdaların türkülerini
Sen domuz ölümü nedir bilir misin?
Yavaş yavaş ölüyorsun de hadi yürü..

Mahmut Nazik 07 03 2016 Mersin