Çelişki Şiiri - Mehmet Selvi

Aldığın havanın tadı değişir o da severse
Ayna güler yüzüne güzelsin derse
Yanında hissediyorsan eğer ki hâlâ
Tadından geçilmez vakit seherse...

İlk üç satır tersine dönse
Aynı düşünmezdin bence
O köşeyi dönünce;
Yıkılırdın gizlice...

Dünya döner tersine üç satır gitse aksine
Düşünmek faydasız, fikir faydasız
Yaşananlar kâr, hayat vicdansız.

Ayrılık rüzgârı, varsa kaderde,
Yazılanlar gelir, bu cana serde,
İnanan bilir ki, vuslat mahşerde,
Ayrılık azabı yakar bitirir.

Kadere imanımız sonsuz
Sefasında varız da cefasında mı yokuz?
Dünya geçici, çekilir belki ama
Ahiret çekilir mi onsuz?

Cihanda yalnız, mahşerde yalnız
Bu dert neden böyle amansız?
Dünya dedikleri kansız mı kansız..
Sen belki çekersin ama "yalnız.."

Sonlu bir yerde sonsuzluk mu ararsın?
Derdine dert ekleyip neye yanarsın?
Yaradanın ve sevenleri oldukça korkma
Ne dünyada ne mahşerde yalnız kalırsın.

Sonsuzluğun mahşer-i memlekette
Hislerin kumar gibi oynandığı yerde
Bütün sözlerin kifayeti bittiğinde
Yaşar mısın ölür müsün âşık ehli..

Dünyada ölüm birdir kıyamet iki
Yanındakiler varken bilinmez kıymeti
Bunlar ne dersin yaşayınca hakiki ölümü, kıyameti
Her şey zamanında güzel, şimdi sadece sevmeli...

Sevdanın şehvetine kapılıp gitme
Kendini imtihan dünyasından etme,
En fazla otuzuna kadar seversin
O güzelim yılları heba etme..

Sevmek gibi imtihan mı var?
Sevda gibi şehvet mi var?
Otuzuna kadar genciz delikanlıyız
Otuzdan sonra hayat mı var?

Sevgi hakkedene verilir
Yalan yere sevdim mi denir?
Sen elini uzatırsan
Biri değil ellisi gelir...