Çelişki Şiiri - Ayşenur Kaptı

Bir umut var iç'lerde
Karanlıkların beyaz olduğu yerde
Nerde ve nasıl olduğu; düşünülmediği
Pembesi, moru, grisi, siyahı.
Renklerin sisleştiği ve sabahların da.
Sözlerin de bir önemi yok
Artık yalanların da.
Bir şey 'yok' dışarlarda
Beyazlığını uzatacak elleriyle
Doğruluğunu alacak tüm heveslerinle
Oturmuş, hissediyorsun
Büyük olması mühim değil
Küçük ya, kaytarıyorsun
Masum pişmanlıklar yerine
Derin mutluluklar getiriyor sana.
Dibine vurmuşken yalnızlığın
Zirvelerine çıkıyorsun yalnız'sızlıkların.
Bir el var görüyorsun
Hala dibe batıyorsun(?)
Barışı mı terlersin savaşların teninde,
Oyunlar mı kurarsın oyun 'oyun' içinde
O kadar yoksun'sun ki tutamıyorsun,
Tutunamıyorsun.
Bu nasıl bir çelişki,
Ağlıyorsun gülünecek haline
Gülüyorsun acınası kendine.
Bir şey var görüyorum yanında, hissediyorsun.
Bir aydınlık.
Kozmopolit dünyanın
Barışçıl bir yüzü
O kadar basit ki aslında öteden beri
Kasabana misafirim deminden beri.
Ya ağırlamayı bilmiyorsun,
Ya da bilmek istemeyecek kadar
'Karmaşık' olmak istiyorsun.
Seziyorum ben her seyi;
Alıyorsun hafızandan resimleri,
Satıyorsun telgrafın tellerine
Anılarının bende'sini.
Oysa orda kalacak hep yanılgılar
Kaoslar arasına ama'lığını
Veremiyor sanıyorsun.
Aslında
Hep veriyorsun veriyorsun
Görüyorum görüyorum
Göremiyorsun göremiyorsun
Sen, ben
İki zıt deliyiz
Nereye götürdün beni
Hangi karalara?
Tuz basar mı varlığın, varlığı yaralara
Biraz nefes aldırsak küf kokmuş aralara
Kendi gürültümüzden
'Aman' veremedik 'aman' isteyen naralara
Eyvah eyvah!
Nereye koşuyor nallar
Kim efendisi, hangisi kölesi?
Sarı bir fistan kuşandım sanki
Kırmızı bir oyuncuydun, öyle bir an ki.(!)
Ne ilgi(siz) likse
Karıştı yollar, konular
Sahipsiz bağlar, bahçeler
Tadına bakılan yasaklı meyveler
Şiirler de dallandı
Kelimeler sallandı
Rüzgar aldı götürdü,
Arılarla ballandı
Neydi kalkanımız, silahımız
Korunalım
Ya da
Koruyalım bizden.
Güvenmeyelim onlara
Güvenelim umutlara
Yeşerecek ormanlar
Sararacak tüm renkler
Her şeyin sonu
Koca bir boşluk
Acemilik, bu bir toyluk.
Beceremedik yaşamayı
Başardık bu şiir gibi tutarsız olmayı.
Bir yerlerde
Bizi, bekleyen bir şeyler var
Fikirlerimizi.
Boşverelim,
Yöneltelim
Bizi bekleyenlere, ziyan olan
Zikirlerimizi.
Merhaba yalnızlık
Merhaba sevenler, sevilenler
Konanlar, göçenler
Çelişki kokan kareler
Merhabalar lar lar lar.
Sizi gidi sinsi oyuncular.