Oynama çocuk ruhumla; kırılır, ezilir, toparlayamam sonra…
Bakma; masum, utangaç gözlerime… Alınır, benimser sonra bakışlarını…
Tutma minik ellerimi, bırakamaz sıcaklığını arar gün geçtikçe…
Alıştırma beni sevmeye; hastalanır, sevgisiz yaşayamaz sonra yüreğim …
Yürümeyeceksen eğer benimle, engebeli yollarda çıkarma beni yürüyüşe
Şarkılar söyleme, içli namelerle bir daha dinleyemez o şarkıları kulaklarım
Koparma çiçekleri dalından benim için, sonra benim de dalımdan koparırsan ben de solarım.
Gelme gideceksen, gitme geldiysen olduğun yerde kal… Yorma gelgitlerle takatsiz bedenimi
Isıtma dünyamı güneş gibi gülüşünle; asılırsa o güzel yüzün üşürüm, donarım
Söğüt ağacına adımızın baş harfini kazıma, gidersen ağacın altına bir daha gidemem...
Girme evimin kapısından şenlenmesin; vazgeçersen bir daha o kapıdan girmekten, ben de giremem
Gelme gideceksen, gitme geldiysen. Beni yorma, kendi duygularımı sorgulatma ikide bir …
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ederim.
Nefis bir şiirdi, gerçek duygularınızı dışa vurmuş aksa ak karaysa kara diyebileceğim ve sitediğini bilen birinin kafiyeli sözleri diyorum.
TÜM YORUMLAR (17)