Çelişki Şiiri - Deli Hasanzan

ÇELİŞKİ

Gönlün delidir,
İçin ateş doludur sevince.
Ellerin terler,
Durduk yere heyecandan.
Gözlerin hep onu ararken,
O seni arar mı?
Yüreğin bir yoncadır,
İncinmek istemeyen.
Dinlerken en duygulu şarkıları,
Hepsini seni şarkın ilan edersin.
Ve beklersin heyecanla,
Telefonun çalmasını.
Ya aramzsa seni?
Boşver dersin.
Ama sadece dudağndan dökülür.
Yüreğin kanar.
Ama bu “son” değildir.
Senin umudun vardır, sen aşıksın
Sevenin halidir dedim ya bu!
Peki, seni aramazsa?
Unutma ki,
“Seversen, sevilirsin” lafı,
Şanslı insanlar için geçerlidir
Her lafın olduğu gibi...
“Ama sen serin tut yüregini” derler.
Bu laf da yalandır.
Sevenin yüreği,
Cehennemden daha sıcak,
Depremden daha şiddetli,
Bir akarsu kadar coşkundur,
Bitmek isteyen sevgilinin vadisinde.
Ama dengeli değildir,
Bir terazi kadar.
Bir kuş kadar özgür değildir.
Seven yürek bir kapıysa,
Anhtarı sevilmektir,
Ki biz aşıklar ona,
Altın anahtar deriz.
Bana sormayın.
Ben anahtarı bulamadım.
Herhalde kaybettim onu.
Eski aşklarımın asılı olduğu portmentodaki,
Hatalarım ve başarısızlıklarımla dolu olan,
Şansın hiç açmadığı o küçük çekmecede...
Zaten bu çekmece değil midir,
Seven kalbi yalnız bırakan,
Bir yol üstü lokantası kadar?
Peki ya kusursuz sevenler,
Onlar için sevilmemek,
Sadece şansızlık mı?
Kader?
Adını siz koyun...