Kalkıp yürüyorum arkama baktığımda gözlerinden akan o durma kal birşeyler daha var sözcükleri okuyabiliyorum.Benimde Aslında Direnen bir yanım ayaklarıma dolanmış durumda ama herşeye rağmen gidiyorum Gidiyorum çünkü bir süre sonra bir başka bahaneyle geri döneceğimi biliyorum, ve yine herzamanki gibi masum çocukluğumuzu bu bencil davranışlara alet edip çocukluktu bizimkisi diyeceğiz.Ve ne zaman bir çocukluk yapsak bizdik diyoruz biliyormusun aslında hiç büyümemişiz belkide istememişizdir büyümeyi! Anne şefkati baba himayesi duygulara sığınarak geçiyor hayatımız, Hatırlıyorum çocukluğumda ne zaman annemden birşey istesem evden çıkar giderdim sonra annem yetişir beni sarmalardı.Muhtemelen hep kabuğuna çekişlerek alırdın isteklerini, Ne kadar kocaman geliyor bize bu yabancı bedenler değilmi :)
Tamamını Oku
Celiskilerdir insani dogruya iten, dost.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta