Çelişki Şiiri - Cem Batu

Soğuk namlunun ucunda,
Yaşamak için bir neden arar gibiydi…
Utanmışlığımla sevişirken kana bulanmış kirpikleri,
Maviyi istiyordu deniz gökyüzünden
Ve yeşili çalıyordu gözlerim gözlerinden…
Dokunuşuydu belki de yüreğime saplanan
Serseri bir kurşun tadındaki.
Öğrenemedik ki böyle zamanlarda
Yara almadan sıyrılabilmeyi.
Koşarken yelkovan akrebin peşinden
Biz varmıştık çoktan gece yarısına.
O ölmemek için bir neden arar gibiydi
Dayamışken alnını soğuk namlunun ucuna…
Kurtulmak için son bir umutla
Titrek sesiyle haykırdı cesur kadın:
“İki gönül bir olunca
Seyran olurmuş samanlık…”
Ve suskun tetiği çekti korkak adam:
“Olsa bile kaç adım ötede kalır ki yalnızlık…”