Çelişke Şiiri - Necmettin Sarı

Gitmeler üzücüdür, kalmalar üzücü
her gittiğin yerde kalırsın biraz,
her kaldığın yerde biraz gidersin
beni getirenler var, beni bırakanlar
yakılmış, talan olmuş bir yığın kalır geride,
bir yığın ben olurum,
bir yığın arta kalanlar.
Yapış yapış bir sıcakla sevişir tenim, gün ortasında
geceleri rüzgarlar benden bıkarlar
beni kaybeden bir hayat,
bir öksüzle karanlığı paylaşır
bir paylaşım sen yokken öksüz kalır,
sen paylaşırsın ben doğarım
sen paylaşmadan gidersin,
ben gideceğin yere senden önce bırakırım parçalarımı.

Gitmeler de üzücüdür, kalmalar da
gidersen kül olur taşlara sıvışırım
kalırsan taş olur hiçbir külü kabul etmem
kalırsan kucaklar beni mavilik,
gidersen maviyi götürürsün,
yeşili götürürsün, SARI’yı götürürsün.

Gitmeler üzücüdür, kalmalar üzücü
sen gittiğin için üzücüdür gitmeler,
ben sensiz kaldığım için kalmalar üzücüdür
nedir bu aydınlığı yırtan karanlık,
beni gözleyen mezar,
gülümseyen çelişkiler,
koşan şiddet, ayaklanan öfke,
saçların kadar siyah geçmiş, bu kısır beden
çoğalan bu ölümün orta yerinde,
bu dinmez kısırlık neden?
Gidersen verimsiz olurum,
kapımdaki köpek aç kalır,
boşalır içimde deniz,
ve dışımda senin ısırdıkların.

Gitmeler üzücüdür, kalmalar üzücü
ikisi de ancak sen yokken öldürücü.

(2001)