Çelişil Buhranların Fanusun Tinsu

çelişkinin çifçisiyim ruhunun toprağına ektim sevdamızı
su, inançsız güdülerin kirlerini temizler
sarmaşık özlemlerimize uzar bir günler
bilinmezliğin fitili sözlerinin ateşinde
ben yanar,aşk suya kanar sen yokken
kâhinlere ders verir imkansızlığın sızısı
iksirlerin tesirinden seğirir özlem
edilgen küskünlükler belirir can evimde
tanıksız anılar dile gelir gizlenmeyi öğretir yaraya
vebalimin vebasına taşır istenç kayıplar
aşınmış rüyalarımı oynatır dijital gerçek
beni sana sarar
ben oynar, sen ağlar
aşk ara verir buluşmalara
ismimiz kalır, kalanla yaşadıklarımızda
travmanın tramvayı geçer sılamıza doğru
s’ürgün sevdamızın nafakasını öder vicdanım
ezik bir duruş durulanır içsel ummanımda
tesadüf, dağını Leylalığın için çöl yapar
artar kumların yaramın süreğeninde
seviyesine talipler artar niyetler kuşağında
asılsız bir gerçek içinde içinin ocağı söner
yurdu yakılmış penguenlerin küresi güney olur
kuzeyine iner nefretinin gölgesiz gururu,
kinin yelkeni yaşanmışlığımızı keser ta senden
ta benim gidemediğim benden.

sitemlerin yükü biner diyemediklerime
dayanmaz bağrı açık dağlarımız
gitmez yüreği yanık buzullarımız
bitmez aşikâra tanık özlemlerimiz

biz gelmeyi biriktirdik uzağın yakınında
biz sevmeyi topladık aynı şehrin toplamasında
biz aşkı büyüttük aynı gerçeğin sağlamasında
biz beklemeyi hayat yaptık, aynı hayatın sonsuzluğunda
biz seni “ ben “ yaptık, aynı benin sen atlasında
bu yüzden gelmenin gelinisin yüzüm beyaz haritanda
dirhem dirhem seni yaşamaya dünya oldum gerisi fasarya