Çeliş-ki Şiiri - Fatih Babalık 2

Bu beni ilk çelişin değildi yüreğimden.
Defalarca ramak kalmıştı buluşmaya.
Gözlerinden yoksun bırakmıştın,
Yollarına setler çekmiştin,
Ruhuma ketler vurmuştun,
Her anımı sensizliğe savurmuştun.
Ve her seferinde hayretlere perişan kalmıştım.
Çünkü beni bilmeden tüm bunları başarmıştın.
Kalbim alışmıştı nefeslere çelişmiş kalmaya,
Ama sen tekrar sürükledin yaşamaya.
Gözlerini imkansız kılmıştın,
Duraklara esir bırakmıştın,
İç çekişlerin içine atmıştın,
Her yanımı yokluğuna saçmıştın,
Ve her seferinde varlığıma düşman kalmıştım.
Çünkü beni bilmeden yine çelişkilere dolamıştın.
Ama artık hazırdım her şeye.
Çünkü,
Bu beni ilk çelişin değildi yüreğimden.