Celile Şiiri - Melih Koç

acınası hallerin yansıması var gökyüzünde
kararan öfkelenen bulutların tepinmesi
nefret edilen dünlerin pişmanlığı
silahlar patlıyor güneşi ısıtan gülüşünde

ayı parlatan gözlerinin içinde
kaybolan gençliğim düğümlenen boğazım
gözün gözümü görür mü
yüzün yüzüme bakar mı

kaynatır mı organlarımı
güneşi bile ısıtan gülüşün
bana iyi gelir mi seninle olmak
yoksa vuslat mı bu kaşıklar içinde ki teneşir

içmek gerek mi bunu aşkın ızdırabına varmak için
ya da hiç yaklaşmadan ateşinde yanmadan kavrulmadan
uzaktan izlemek mi gerek seni