Çelik Zıpkın Şiiri - Özgür Şahin

-Can dostum Onur Yılmaz'a-

Seni bir yıldıza benzetsem
Miyadı dolmuş tutkalımla
Gökyüzümde tutamadığım
Belki anlarsın
Bana gittikçe yabancılaşan bir şehirde
Yokluğundan yorgun ıssız ve soğuk günlerde
Neden hep rakı şişesindeki balığım

Her dem zorlu yollarındayım hayatın
Her zorlu virajında kırılıp dağıldığım
Bitişlere bağışıklığı olsa da gönlümün
Yeni başlangıçlar için yorgunum korkarım

Sen, ey güzel dost! Son sigaramın ortağı
Ufukta göründü ayrılık, ve terkedilmişlik
Kaçar gider oldu benden gönlümün eşrafı
Baştan öğreneceğim içimdeki çocuğu avutmayı
Ve bir dilim ekmeği seninle paylaşamamayı

Yıllarca damıtılmış, meşe imbiklerde saklanmış
Bitti birden son damlası, içimizde kaldı rayihası
Gün olur bulduk sanırız, ancak alamayız aynı tadı
Hafızaya saplanmış çelik bir zıpkındır
Sökmeye gücü yetmez zamanın
Gücü yetmez unutturmaya yaşanmışlıkları

16,06,2009 21,58