yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Farklı renkler aynı tonda gözümde sönüyor
Gönlümde silikleşen bir dünya;
Her gün yeniden son buluyor
Tenim ve zihnim arasındaysa tek bir soru: Böyle olmak zorunda mıydı?
Yaz gecesi soğuk eser rüzgar
Kışınsa hep soğuktur zaten
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.