Çelik Sarmaşık Şiiri - Tuana Koşma

Elimle tutamadığım bu yaşamı

Heybet olup ayaklarımın altına almak istiyorum

Alamazsam o halde, muhakkak buna itiraz edilebilmeli

Tüm, tanrıyı reddedenler gibi

Hiçliğindeyim yaşamın.

Çamura çizilmiş çember gibi

Öyle basittir ki silmesi!

Ama beni yaşama bağlayan o cılız asmalar.

Hepsi, hepsi çok hisli

Biliyorum, hatalarım ve ben, farkındayız her şeyin.

Ama ilerisi daha muhtemel.

Nasılsa bir şekilde dört mevsimin yaşandığı bu ülkede

Yaşamın cılız asmaları ve çelik sarmaşıklarım, canlı yapacaklar beni.

Ben bugün bir suçlu olsam, sen beni affetmenin yollarını arayacaksın.

Ama suçlu olmasam...

Sanki biliyorsun

Varoluşum huzursuz, illaki payım vardır.

Ruhunu şişmanlattığımı biliyorum

Ve bazen bu şişmanlık

Seni kanependen oynatamıyor

Olduğun yerde kalıncana bir taş gibi

Seni dünyanın çekirdeğine oturtuyor.

Ben seni özgüveninden tanıyacağım

Deliliğindeyim yaşamın

Dünyanın çekirdeğine tükürüp kaçtım

Kalbimi ve kendimi ararken

Kapıları çalıp çalıp kaçtım

Deliliğindeyim.

Bir baharın tazeliğinde,

Dibi çürük bir laleyim

Çürüyor içim,

Parlağım ve renkliyim.

Böylece dört mevsim hayal oluyor bana.

Özgüveninden tanıyacağım seni,

Mor renk olacağım

Sende yaşam ile benim aramı yapacaksın.

Olur mu?