Çelik Meşk Şiiri - Ketum Niyâzî

Saat gece sıfır-sıfır sıfır-bir
Dilbere feryâdım koskoca kibir
Basbayağı mânâsız bir dram
Kime sorsam mel'ûn bir kuram

Evvelden sandım sâf bir sızı
Eşsiz gibiydi o elâlemin kızı
Ne bir kız,ne de bir oğlan idi gördüğüm
Kabristanı anımsatan his idi kör düğüm

Çekilmiş bir fındık veş giryânı
Bahusus çirkin şahsen hicrânı
Uzak idi meyanımızdaki metreler
Sızlanmadı yanan odlarla gene şedd'eler

Dakikalar attı baş ucumda
Ye'is sızdı gene zâyi-i rûhumda
Yalnızlık çok pekâla o'damda
Meşakkâti bol zirâ istikrârında

Vefâkâr bir rûhun toprağı
Velhâsıl zanneder kendini bab-ı kahır
Misâl-i şûle azgın ihtirâsım
Zincir tanımaz cirm-i insiyâkım