Çelik çomak oynuyorum sensizliğin meydanında.
Yaşayamadıklarımı çomak,
Yaşadıklarımı çelik yapıyorum.
Bir taş koyuyorum yüreğime
Bir çizgi çiziyorum gözlerime
Vuruyorum dikenli çeliği
Koskocaman boşluğuma içime.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
