Çelik Bir Yürek Şiiri - Filiz Kocabıyık

İki satırlık adamları musallat ettik ömrümüze bundandır dibe vuruşumuz!
Hiç kimseye kendinden daha fazla değer vermeyeceksin!
Hiç kimseyi sevilmeye değer görmeyeceksin!
Aynadaki yansımana bakıpta!

Kendi yüreğinde insanları ne kadar büyütebildiğini öğreneceksin! ...
Aslında bunun senin yürek gücün olduğunu bilecek,
Yüreğini pamuk gibi yumuşak tutmayacaksın,
Kimsenin seni iğnelik gibi, kullanmaması için!

Çelik bir yüreğin olması için bekleyeceksin!
Çuvaldızlardan yer kalmamış bir demir yığınına dönmemek için!
Yani, toprağın bereketli olması için çalışacak,
Doğaya bırakacaksın gerisini!

Gün doğar gibi hergün uğrasada uğrasada rüzgar,
Mıh gibi kopsada içinde fırtına, kasırga
Kaya gibi sert olup hiç bir dalgaya aldırmayacak,
Hiç bir fırtınada, dağılıp yerinden oynamayacaksın!

Kimi vakit, dere gibi şırı şırıl akan suda olsan,
Bilmelisinki akıntı olan her yerde,
Ya bir denize ulaşıp dalgalara karışacaksın,
Yada okyonusta kaybolacaksın!

Sen sadece bir damla olduğunu,
Sen varsan çevrendekilerin, bir anlamı olacağınıda öğreneceksin!
Bilmez ve öğrenmezsen, hiçlikte yiteceksin! ......
Ya bunu baştan bilecek yada sonradan öğreneceksin! ...

Filiz Kocabıyık 12/18/2010