Çelik Bilyeler Şiiri - Şenol Denizci

Her savaştan biraz fazla dönerim
ya üstümde el feneri izi
ya sırtımda filistin ağrısı...

Bir bakarım tâ göğsümde yuvalanmış
çelik bilyeler...

Bazen gemileri doldurur deliliğim...

Her dönüşte biraz da eksilirim...

Tutar çocuk(ların) bahçesinde mayına basarım
nasıl kopar bacaklarım, nasıl üzülürüm...

Sızısı tâ yüreğimde / ağlayamam...

Geriye doğru sayarım
üç - iki - bir
artık bitti...

En sevdiğim cevizden de cayarım
yanıltarak kendimi...

Nisan - Mayıs 06 / Ankara