Çelik astarlar çektim, ömür duvarıma,
Deymesin artık, kimsenin kasveti ruhuma.
Yığın yığın kalabalığın ortasında,
Yalnızlığı seçtim, hissedilmeyen varlığınızda.
Yetinirim, elimde son kalanlarla,
Ne güzeldi derim, sevildim sandığım anılara.
Kirlettirmem, küf tutmuş bakışlara...
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta