Çelik astarlar çektim, ömür duvarıma,
Deymesin artık, kimsenin kasveti ruhuma.
Yığın yığın kalabalığın ortasında,
Yalnızlığı seçtim, hissedilmeyen varlığınızda.
Yetinirim, elimde son kalanlarla,
Ne güzeldi derim, sevildim sandığım anılara.
Kirlettirmem, küf tutmuş bakışlara...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta