artık kısık gözlerle bakıyorum yelkovana
eşelemiyorum da kum altında akrebi
yanımdan geçen günlere çokça yabancı,
çünkü insan diyorum,
hiç bir şey yapmadan da yorulabiliyor
en çok da yaşayamamaktan
insan, hiç kımıldatmadan kırabilir ellerini
çokça ekip biçebilir de yüzüne hüzünleri
hasat zamanları yüzünün ovasına kuş sesleri iner
ve hüzündür ancak onların taşlıklarında öğüttükleri
bir dağı söyleyemem çünkü çok oldu
rüzgar olmaktan döndüğüm sustuğum da çok eski
hep savruntulu geçen sonbaharları
büyük aynalarda,
büyük gözlerle ellerime o büyük bakışlarım
artık orada kaldı kocaman çizgiler ile yüzleşmek de
insan, hiç bir şey yapmadan da yorulabiliyor
hiç yoktan bir sevinci düşünerek
suyun o kırgın dalgalı örtüsü için
hatta hiç yekinmeden beklemek
ki azcık aralansa diye sonra ay konuşsa
ay kanasa,
ay ağlasa artık yaşamın ağzına
oysa ne gül ne gülistan
sadece çürük bir diş gibi
dışarıya kanaması bu kanının
ve toprağı beklerken,
başını dik tutmaktan *üşümesi sedef küpelerinin
ne uzun bir vesvesedir ki bu
bir yerlerden hep çürümüş gözlerle
dönüp gelmeler
sonra tüm yollardan alıp gözlerini tekrar
yerine yerleştirme çabası
o ne bitmez şeydir
hep ayaklarının toparlanma uğraşı
yığıldığı yerden
insan, hiç bir şey yapmadan da
acıta biliyor kendini
daha ne kadar sürer ile
ve denizi ise...
dibinde batmış bir geminin hâlâ
çeliğinde yosun büyütememesi.
Kayıt Tarihi : 3.2.2016 23:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*furuğ ferruhzad "ve inanalım soğuk mevsimin başlangıcına," şiirinden.
Hüzünler hep yağmurlarından tanınır...
Çok güzeldi Deniz...
Kutluyorum .
Sevgiler..
çünkü insan diyorum
hiç bir şey yapmadan da yorulabiliyor
ve en çok da yaşayamamaktan '*****
Ne çok şey bekleriz yaşamdan, çabalarız ,çalışırız olmaz...Bazen düşler büyük gelir yaşama,sonunda,düşlemekten yorgun düşeriz.
Kutlarım bu güzel şiiri. Kaleminiz daim , yolunuz açık olsun.
Çalışan demir paslanmaz sözü en çok bunun için söylenmiştir...
Güzel şiirinizi Kutluyorum Deniz Hanım...
bu ki bir yerlerden hep çürümüş gözlerle
dönüp gelişler
tüm yollardan alıp gözlerini tekrar
yerli yerine koymak
o ne bitmez şeydir
ayaklarının toparlanma uğraşısı
hep yığıldığı yerden
çıkmazı ve çelişkiyi birbirine ekleyerek yeni bir doğru çıkmaz ortaya- tamamını söküp çöpe atmak gerek- diyalektirk bir irdeleme gibi geldi bana....kutlarım
TÜM YORUMLAR (9)