Çelenk Şiiri - Cüneyt Tekin

Kaldırımda çelenklerin sessiz protestosu
Saat gece yarısını vurmuş
Polis müdahale etmiyor
Sessizliği adımlarla yarıp
Olaya ben el atıyorum
Gül yüzü solmuş bir gösterici
Öldük biz diyor. Öldük gömmüyorlar
İşyerleri açılır biz ölürüz
Evlenirsiniz mutlusunuzdur
Siz eğlenirsiniz biz ölürüz
Sene geçer aynı gün yine
Dikilip saatlerce ayakta
Yıl dönümlerinizde alkışlarla ölürüz

Siz ölürsünüz çoktur ağlayanınız
Baş ucunuzda dimdik durup
Sizinle ölür fakat gömülmeyiz
Siz bir kere biz çiçeklerce ölürüz

Tetikçi rüzgar devirip susturdu çelengi
Yerde öylece yatıyordu
Eğildim, gözlerini elimle kapadım
Koklayarak son kez ölü bedenini
Suçsuzmuşum gibi ağır ağır uzaklaştım

Polis şimdi rüzgarın peşine düştü
Halbuki mevta zaten yaşamıyordu.