Daha çocuktu.
Eline bir silah verdiler, 'vur' dediler.
'O bizim namusumuza halel getirdi,
ölümü senin elinden haketti.'
Çocuk 'Ablam' dedi.
Büyükler 'vur' dedi.
Her yara kanar nihayetinde en başta...
Yaranda geçti kanayan ne hâlâ?
Her acı sızlar aslında ilk anda...
An da bitti sızlayan ne hâlâ?
ruj süren bir kadının
bir anlık dalgınlığıyla
rujun dudağın kenarına taşırması
ve ortaya çıkan biraz gülünç,
biraz çocuksu görüntü...
Niye kaçtı herkes benden?
Ya da ben niye kaçtım herkesten?
Bilmiyorum,
Gerçekten bilmiyorum.
Kendimi bildim bileli tektim
ve kendime geldim geleli tek sırdaşım bendim.
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır…*
Uçurumun kenarındayım Hızır
Bir adım var hem Hakk’a hem hayata.
ölüme gebe bu geceler.
her terkedilişimde tek sığınağım olan bu geceler
bir gün alıp götürecek beni sessizliğe
ve sensizliğe.
pencereme bir damla yağmur düştü
gecenin karanlığında
yalnızlığa öyle çok alıştım ki,
ne zaman biri ortak olmak istese
kaçıyorum.
paylaşamak istemiyorum;
derdimi,tasamı,yalnızlığımı...
ben mutlu olmasamda benle
Yaralı hatıralar kapıma dayandığında bayağı gençtim
Ama hatıra çoktu ve beynim dolmuştu
Belkide bu yüzden yüzüm erken solmuştu
Ayaklarım yola koyuldu ve hızla koştu
Annemin yola çıkarken hazırladığı yolluktu
Yolda yorgun düşmemi engelleyen
savaşları
tarih kitaplarında sanırdım
yanılmışım
görünce anladım
kitabı okumadım
savaşın ortasındaydım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!