KEMDİM
Biraz bahsedeyim kendimden size
Gününü bilen yok sene kırksekız
Arpa biçilirken buğday olmadan
Ben Hüyük Köyünde dünyaya geldım
Dostum
Saga sola donme dostum
Sonra sana donek derler
Zaten ismin farsca bilirim
Kendi dilin kullan dostum
Ne güzeldi o köydeki yaşamım
Holluktan yumurta çalıpda yerdik
Mal yayarken çanakcının derede
Kör İsmailin kayısısını yolarda yerdik
Hala hatırımda besseyin cevizi
Ben güzel sevmeyi kolay sanmadım
Canan için candan geçtim ben aşık
Ufacık gönlümnen herşeye gandım
Ayaklara turab oldum bent aşık
Aşıkların ayagına turabım
Turkuler soyledim siirler yazdim
Selamini aldim sen sagol Dilber
Yaralandi ciger sarardim soldum
Selamini aldim sen sagol Dilber
Su gurbet elleri sanki bolustuk
Ana vatan ozyurdumun halini
Gormuyor gozleri bakar kor gibi
Konusmuyor adam kendi dilini
Tutmuyor dilleri sanki lal gibi
Tabiyi unutmus natural diyor*
Aciya kedere boyun buktugum
Sanmayinki korkudandir azizim
Hatasini hep yuzune vurdugum
Demeyinki ayiptir bu azizim
Selam veren selam alir askinan
Ilgıt ılgıt eser baharın yeli
Baharda açılır yaylanın gülü
Çoktan beri göremiyorum yari
Acep benim ile barışmaz mı ola.
Güz gelince duman çöker dağlara
Bende böyle malum masum gezerim
Taşlar alır kara bağrımı ezerim
Vefasız yarime destan yazarım
Bende böyle malum mahsun gezerim.
Güz gelince duman çöker dağlara
Yine merak bastı beni
İçim içim kan ağlıyor
Derdim bir yandan çoğalıyor
Beni götürecek bir gün
Bazen küskün bazen dargın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!