Benim sana değil mazeretim..
Ben kendime kızıyorum...
İnsanlara....
İnsan olamayan yaratıklara..
Ben kendime kızıyorum.
bu geceyarısı kafam bozuk sen yoksun çekilmiyor. sabahlıyorum kafede yanlız gariban üşüyerek...
sevgi dolu sıcacık muhabbetsiz olmuyor be..........
iyiliklerin karşılığı hep kötülük olarak kahpece arkandan hancer gibi vurulması mı lazım bu diyarda...
her neyse boşver bırakalım bu muhabbeti sarmaz dimi.. böyle gelmiş böyle gider diyeceksin şimdi..tabiii güzelim hayat bir okul bizler talebeyiz bu dünyada.. ama ben eğilmeden çalışarak yaşayarak pekiyle geçmek istiyorum.. karanlıklarda aydınlık olarak yaşamak istiyorum........hiç bir kötülüğe dokunmadan.... yüreğimle minacık..cesaretimle olacak elbet...
Ben seni türküler gibi sevdimm...
Ben seni saflık derecesinde sevdim..
Ben senii bir kuşun özgürlüğü gibi sevdim..
YA SEN...
Güneşin doğuşunu izler gibi..
kızıl akşamların ufuklarında bakışlarım
güneş söndürüyor ışıklarını denizin üzerinde
ve ben tüm yanlızlığımla bırakıyorum yorgun bedenimi
sessiz bir parkın nemli banklarına
başımın üstünde uçan martılara bakıyorum
Hadi uyan
Günışığı çilemeye başladı başucunda
Denizler bir mavilik edindi günden
Seher yeline uyup kuşlar tüneğinden uçtu
Bu türküyü dinlemeyecek misin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!