Celal Baba'ya I Şiiri - Adem Oğuz

Celal Baba ne işin var Ayaş’ta?
Vakit darda gönlün yolda hem yasta.
Bıkmadın mı gurbet elden bu yaşta?
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Celal Baba terk etmesen vatanı,
Rahat ettir Cimşit’teki yatanı!
Felek siler ocağını satanı,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Celal Baba torun-topak yetmeden,
Ömür pervanesi henüz bitmeden.
Mahallenin çil horozu ötmeden,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Alın terin emeğin var hurcun var,
Kardeş bacı eşrafın var harcın var,
Nesebinin mirasına borcun var,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Bozatlı’da kuzukulak yoklarsın,
Çipilli’de mantar bulur saklarsın.
Akşamları bostanları beklersin,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Celal Baba toprağından taşından,
Kuru ekmek soğanından aşından,
Su içersin Çiftgözen’in başından,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Celal Baba ahde vefan yok mudur?
Ilıca’da sarayların hak mıdır?
İki gözle bir mabeyin çok mudur?
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Şeyrani’yi söyletirsin dilinden,
Havva gelin tut yârinin elinden.
Oğul Şükrü çal ananın telinden,
Dön gel köyümüze bitsin bu hasret.

Ankara, 26 Nisan 2019
Şeyrani ( Adem OĞUZ)