Çektiren Sen, Çeken Ben Şiiri - Halil Manuş

ÇEKTİREN SEN, ÇEKEN BEN

İnan ki ben beni bildim bileli
Çektiren hep sensin, çekense benim
Aşılmaz sandığın nice engeli
Sektiren hep sensin, sekense benim.

Saçlarını göz önünde tarama
Pervanenim senin, başka arama
Merhem diye tuzu açık yarama
Ektiren hep sensin, ekense benim.

Taştan taşa çaldırdın başlarımı
Her mevsim öne çektin kışlarımı
Kurutmadığın o gözyaşlarımı
Döktüren hep sensin, dökense benim.

Benden bildin her olumsuz işleri
Laf ile saplayıp durdun şişleri
Ya sabır! Diye sıktığım dişleri
Söktüren hep sensin, sökense benim.

Bilinmez aşklara bizi de koyun
Aşk; yüceliktir, sanma ki bir oyun
Halil’i kul, köle edip de boyun
Büktüren hep sensin, bükense benim.

13/09/2012 07:30