Yağmurun ortasına çekip aldı şemseyi.
Tam doğrulayım derken, gene çöktürdü felek.
Yemin olsun bir daha, kınamam hiç kimseyi.
hor gördüğüm her şeyi, bana çektirdi felek.
Neş'eli şen yuvamı, tebdil etti haraba.
Boş hayaller peşinde koşturdu hep seraba.
Elimden çekip aldı, koymadı at araba.
Tek ayağın üstünde, beni sektirdi felek.
Halime şükrederken, eyledi al aşağı.
Attan indirdi ama, esirgedi eşeği.
Çaldı uykularımı, taş eyledi döşeği.
Ağlatıp göz yaşımı, içe döktürdü felek.
Korkaklara yazdırdı kahramanlık destanı.
Hodbine paye verip, çiğnetti gülistanı.
Nice hoyrat ellere verip bağı bostanı,
Bana çorak toprağa, ekin ektirdi felek.
Haketmişim ki verdi, bana bu acıları.
Taktırmadığı kaldı, başıma bir yıları.
Yeni baştan çaldırdı, örtülen kapıları.
Namerde muhtac etti, boyun büktürdü felek.
Kayıt Tarihi : 16.3.2008 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok acı bir gündü. İşlerim bozulduktan sonra çaresiz kaldığım bir gün, bir tanıdığın kapısını çalmak zorunda kalmıştım. Mesafeli duruşu kapının kapanmış olduğuna işretti ama, çaresizlik işte.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!