Hayata âleme kadere boyun,
Zulmeyledi felek büktürdü bana.
Yokluğun yükünü sardı sırtıma,
Çekilmez çileler çektirdi bana.
Bu yoksulluk omuzumdan inmedi,
Kara talih hiç yüzüme gülmedi.
Ömür boyu gözyaşlarım dinmedi,
Didemden selleri döktürdü bana.
Bir kere cihanda gülmedi yüzüm,
Kahretti ağladı her iki gözüm.
Kadere, talihe, feleğe sözüm;
Zalimlere boyun büktürdü bana.
Âşık oldum, sevda çektim, yoruldum
Coşkun seller gibi çağlayıp durdum.
Bir Aslı uğruna yandım, kül oldum;
Ölmeden kefeni diktirdi bana.
Ne arsız dünyaymış laftan almadı,
Yoksulun yüzüne bir gün gülmedi.
Yalvardım yakardım yine bilmedi,
Kıraç yere tohum ektirdi bana.
Turani’sin neden minnet eylersin,
Başın büyütecek sözler söylersin.
Azgın sele kapılıp da boylarsın,
Çok çabuk tabutu çattırdı bana.
04.12.2007
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 3.11.2009 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hangi kapıyı çalmıdımsa yüzüme kapandı. Kime iyilik ettimse kötülük geldi. Kime aşık oldumsa yoksulsun dedi. Meğer şu geniş dünyada yok yaşamışm. Kadere,feleğe ve beni kabul etmeyen Dünyaya çatmayım'mı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!