Bir kara sevdaya düştüm ki
durmadan kendine çektikce çeker
dayanacak mecalim kalmadı artık
ellerimden tutupda çektikce çeker
Sinemde yük değil onun sevdası
gönlümü gönlüne çektikce çeker
nere varsam hep onun sesi sedası
çağırır, kendine çekdikce çeker
Hayatımın sırrı hep onda gizli
hiçlikle yokluğa çektikce çeker
berzah denen hayat kabirle gizli
topraktan köşküne çektikce çeker
Ağarmış saçlarım dökülmüş dişim
sır dolu hayata çektikçe çeker
tükendi dünyam hem gitti eşim
benide kendine çektikce çeker
Turani seyreyle alemi kendinde
azrail ellerinden,çektikce çeker
ab-ıhayat kesildi derman yok teninde
cankuşu kendine çektikce çeker 2.6 .2004
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!