Çektiğin Yeter Şiiri - Midayet Kara

Garip gönlüm, çektiğine ağlama
Yıllardır çekersin, yürek dağlama
Dönülmez kadere, meyil bağlama
Senelerdir böyle, çektiğin yeter

Kalbim sende kalsın, onu benden al
Gönül hırsızı gibi, kalbimi çal
Gidecek yerin yoksa, orada kal
Kapım açık sana, çektiğin yeter

Severse insan, kendine dert eder
Tereddüt ederse, çıkmaza gider
Aşksız sevgiler, olacaksa heder
Heder olmadan gel, çektiğin yeter

Kapılar kapanır, kalırsın burda
Sonra yem olursun, kuş ile kurda
Kırıp dökme kalbi, olmasın hurda
Kurtuluş bendedir, çektiğin yeter

Düşünme geriyi, maziden kazı
Kalbini kaplarsa, derin bir sızı
Benimle çekersin, bu daha azı
Gel artık yanıma, çektiğin yeter

Gel dedim sana, çok şey mi istedim
Senin sevgini, kalbimde besledim
Gece yatmadan, hep seni düşledim
Sabah olmadan gel, çektiğin yeter

Bu aşk uğruna ben, ömrümü yedim
Sevgisiz aşk olmaz, ben sana dedim
Sen bana suç bulma, her söze geldim
Hadi gel durma gel, çektiğin yeter

Deme o yüreğin, yanarsa yansın
Eyer sevmiyorsan, yeri boş kalsın
Yalan deme, bu gönül nasıl kansın
Deşme o yarayı, çektiğin yeter

Açtığın yarayı, gece gündüz an
Ne kaderine inan ne bana kan
Ağlama boşuna, fedadır bu can
Ağlama cananım, çektiğin yeter
(1481) Mayıs 2022