'Şimdi sevginin ıssız ormanlarında yolunu arayan bir tutsağım. Elimi tuttuğum her dal seninle kırılıyor. Sana ulaşamamanın yankısını yaşıyorum. Dağlara ulaşabilirsem belki aşarım.'
Sana bu üçüncü mektubumu aşkın zindanından yazıyorum.
İnsan gerçekten sevdiği zaman özlemin tadı daha başka oluyor. O an dünyayı bağışlasalar göremiyorsun…
Aşkın kör karanlıklarında yolunu arayan bir ceylan yavrusunun ürkek kalp atışlarındasındır. Bu sevgiliye kavuşabilmenin soluksuz çırpınışıdır. Ya sevdiğine ulaşırsın yada bir avcının talihsiz kurşunu seni bulacaktır. İşte o anda yıkılırsın. Kalbine saplanan kurşun değil, sevginin hançeri olur, tükenirsin…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta