Çekte Git Şiiri - Mehmet Ali Onay

Akıl yine deli deli esmekte
Şeytan diyor al başını çek de git
Gönül hırçın bir kuş olmuş kafeste
Kır kilidin aç kanadın uç da git

Kalmamış neşesi tadı buranın
Merhemi başka yerdeymiş yaranın
Anlaşılmıyorsa derdin meramın
Arkadaşa eşe dosta küs de git

Ne önü bellidir ne de gerisi
Ne umduysam hep olmaktadır tersi
Yâr dediğin o da ömür törpüsü
Kalan günü al yanına kaç da git

Zehir zıkkım yenmez olmuş ekmeğim
Göze görünmüyor zayi emeğim
Havası boğar olmuşsa hâneyin
Çarp kapıyı hepisinden geç de git

Düşleme ne olur diye arkamdan
Gidişine şenlik olur akşamdan
Ahbapların beter ise düşmandan
Tükür suratlara yüzle söv de git

Parçalandım ufalandım harcandım
Engellendim oyalandım aldandım
Gelmeyin üstüme gayrı usandım
Yetti de koy tavrın restin çek de git

Kimselerle değil bir tek başına
Bırak kendin koyver yol akışına
İster belân ister Mevlâ’n karşına
Çıkana dek çal kırbacı sür de git

Şahakul'um yoktur sabrım umarım
Vicdanıma uydum oldu zararım
Şimdi kimse yoktur bir tek ben varım
Al verdiklerinden kendin al da git