Penceremde bir gün batımı,
Deli dolu sallanan yapraklara,
Ve batan bir geminin
Son yalpalayışı gibi kanat çırpan
Kuşlara bakarken;
Ağzımda bir şeyler geveliyorum,
Farkında olmadan.
'A be şair,
Bizimde bir çift sözümüz var,
Aşka dair...'
Ne dalların ucunda sallanan yaprakları,
Ne de uçmaya çalışan kuşları görüyorum.
Ne olurdu gözlerini çekmeseydin gözlerimden.
Doğduğum köyü,
Annemi,
Öğrencilerimi,
Özgürlüğü...
Kısacası; bütün güzellikleri,
Ben oradan, o pencereden
görebiliyordum.
Oysa şimdi;
Kendi karamsarlığıma dolanıp,
Bir kısır döngünün göbeğinde,
Çırpındıkça batıyorum...
Şimdi;
Seni ve güzel gözlerini,
Çok özlüyorum.
25.05.1991
Tayfun Hakan KağanKayıt Tarihi : 22.6.2008 12:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1991 Yılında askerken yazdığım şiiri pek değiştirmeden kaydediyorum.
TÜM YORUMLAR (1)