Çekmece Şiiri - Muhammet Ali Topal

Kırık kalpler
Kırık sigaralar
Çekmecenin en arkasında kalmışlar
Çekip de çıkaramamışım
Oldukça eski bir çekmece bu
Hep yanıbaşımda durur
Uyurken uyanıkken
Biraz yıpranmış biraz çürümüş
Atsam atamam
Kokusuna özlem duymaktan korkuyorum
Ve de söylediğim gibi
Oldukça eski bir çekmece bu
İlk oyuncağımı
İlk harçlığımı
İlk kitabımı
İlk sigaramı
Onunla muhafaza etmişim
Eskinin mahremiyeti
Biraz içimde birikmiş
Birazını ona saklamışım
Oldukça eski bir çekmece bu
Öylece açamam
Elimi içine bir atsam
Öylece kıymıklar batar elime
Kanım kırıkların üstüne damlar
Ve bu daha da çok yaralar beni.
Öldüğüm gün
Benimle gömün
Ölü yanımı tabuta koyun
Yaşadığım ne varsa zaten çekmecemde
Oldukça eski bir çekmece bu
Dünya kadar eski
Dünya kadar cimri
Aldığı hiçbir şeyi vermez geri.
Ama siz yine de benimle gömün
Belki öldüğüm gün
Açılır kilidi