Çekme o sürmeleri Şiiri - Servet Balıbey

Çekme o sürmeleri
Kapkaranlık gözüne
Karanlığında mahkum
Tutulmuşum hüznüne
O Gözün sana ayna
Benimse körlüğüme
O nasıl bir göz bedel
Değer bütün ömrüme

Boynuma vur saçını
Olsun bir Dar Ağacı
Yüzüme sür elini
Uyut yıllarca beni
Ellerin uzaklara
Alıp götüren Esrar
Aşkım sana minnettar
Beklesin ezel kadar

Tasma olsun gülüşün
Senin için ölmüşüm
Sen Asırlar ol bana
Seninle büyümüşüm
Bende doğan her güneş
Senin nazarına eş
Yeter ki dudak bükme
Ne olur güzel güneş

Vakti değil gitmenin
Bırak güneşim batsın
Ardından el sallayıp
Giden turnalar olsun
Yağmur yağsın göklerden
Seller sokaktan taşsın
Ama Ağlatma beni
Ruhum cesetten taşsın

Dindirmez sen olmayan
Hic bir şey yağmurumu
Zaman ve ölüm bile
Alsada vücudumu
Kaya olsam nihayet
Hatta toprak kupkuru
Yine her parçam sensin
Kokum o güzel kokun

Sana nispet al güller
Toprağımda yeşerir
Masum çocuklar güler
Üzerimde koşturur
Yerden yere çarp beni
Ellerinle buluştur
Çıkar çıplak ayağın
Çigne aşık kalbimi
Seninle hemhal olsun
Hissetsin her santimim