Çekme Gurbet Kahrını Şiiri - Nisari Özdoğan

Aldanma gurbetin cazibesine
Hasretlik oduna dayanmaz sine
İmrenirsin şu dünyanın nesine
Dur sılanda, çekme gurbet kahrını

Sılada, hasretlik hatıra gelmez
Gurbette halini kimseler bilmez
Bu dünyada kimse acından ölmez
Kal sılanda, çekme gurbet kahrını

Bağrın yank belli durur, halından
Gonca gül,koparılır mı dalından?
Acı soğan tatlı,gurbet balından
Ye evinde, çekme gurbet kahrını

Gurbet geceleri, sanki bir asır
Yüreğin pas tutar ellerin nasır
Yatağın yok ise, bulunur hasır
Yat üstünde, çekme gurbet kahrını

Geçirme ömrünü ah-u zar ile
Kalbin ağlar, yüzün gülse zor ile
Ana-baba,çoluk-çocuk,yar ile
Kal evinde,çekme gurbet kahrını

Gezip eğlensende gönül hoş olmaz
Yuvasını terkeyleyen kuş olmaz
El evinden gelen sana aş olmaz
Kal evinde, çekme gurbet kahrını

Gurbette duranın ömrü az olur
hasretlikten yanar kalbi köz olur
Yadellerde çok bekleme, söz olur
Dön sılana, çekme gurbet kahrını

Tarihe sor tarih yapan ırkındır
Yurtta çalış; hem kalkın hem kalkındır
Hiç değilse, çalıştığın halkındır
Kal yurdunda çekme gurbet kahrını