O kışa girerken o ayazda
tüm portakallar kavrulmuştu sahildeki,
yerlinin biri demeseydi farketmeyecektik.
İki yanı selvili o yoldan ilerlerken sahildeki,
hep bir filmin içinden geçer gibi hissederdim kendimi,
bittiğinde, geriye doğru uzayıp genişleyen içimde bir
boşluk.
O kışa az kala o ayazda,
belki sonuncu çekirgesini gördüm mevsimin:
Güçlü denemezdi hareketlerine eskisi kadar ama,
- eskisini de bilmem ya gerçi – gideceği bir yer olacak ki,
hızla sıçradı köpükler taşıyan kanala doğru sağ yanımdaki.
Kayıt Tarihi : 1.4.2005 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!