''Çekirge Şiiri - Ahmet Bektaş

Çekirge

Üç hakkın var!
Son hakkını da kullan, zıpla!
Üçüncüde ya uçarsın ya da!
Kalırsın ikide!

“Bir” bilinmez, merak ettin!
Bu yüzden ikilemdesin, tökezledin!
Küp, esfel; üç boyut yanıltır!
Hiper küp, küp değil!
“Dabbe” den, dörde geç!
Dört dörtlük!

Bak çekirge!
Baktın ama!
Ya aşağıdan, ya da yukarıdan!
Gir içine, içinden bak içine!

Evren düz değil, küre hiç değil!
Birbirine bağlı!
Ayrı değil!
Aslen bağlı da değil!
Bildiğin gibi değil!
Tek!

“Yüksel, yüksel” dediler!
Yükselen dahi göremedi, inandı!
Arif bildi, anladı!
Ama kendi bildi!
Gördüğüne değil, bildiğine yöneldi!
İnancını değil, bilincini söyledi!
Bilmek, görmenin ötesi!

Mazlum, zalim!
Kim!
Zulüm olmasa mazlum da olmazdı!
Zalime yol veren masum değil!

Doğru, yalan!
Birinin yalanı, öbürüne “Doğru”!
Öbürü “Yalan” dan “Doğru”!
“Atmak” önemli!
“Yalan” yem olunca!
Havada kapar zavallı!
Kafa karıştırır hep ikilem!
Üç boyuttan baksan da!
Gördüğün göreceli!
Dördü de göremezsin!
Kabul et!
Gördüğüne inanma!
Bilinçli ol çekirge!

Ahmet Bektaş