iyi güzel..
oturmuşsun denize karşı
püfür püfür rüzgar tadında..
gamsızca çekirdek çitletiyorsun.
iyi de be güzelim
neden yere atıyorsun !
sadece çekirdek olsa iyi;
içtiğin sigara izmaritini
bitirdiğin su şişesini
hatta ekmek arası çöpünü de
daha önceden atmışsın.
bir şey desem olmuyor
demesem hiç olmuyor
sen sefanı sürerken
oh ne ala ne ala!
ben sana kızgın bakmaktan
manzara bana zehir
zıkkım oluyor.
vallahi de... billahi de
senin gibiler beni
deli ediyor.
2006
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 30.1.2006 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir İstanbul ziyaretimde eşimle beraber kız kulesinin tam karşısında seyirdeydik. Rüzgar püfür püfür eserken gördüğüm güzellik karşısında kendimden geçmeme fırsat kalmadan sinir küpüne dönmüştüm. Kavga etmemek için kalkıp gitmek zorunda kaldıydık oradan. Yoksa kızacaktım birilerine; ’’Burası sizin babanızın çiftliği mi ki çöpünüzü ne hakla yere atıyorsunuz? Diye.. Evet, yedikleri her şey, oturulan her yerin etrafındaydı. Hele ki o çekirdek kabukları...Nerde görsem içimden söyleniyorum.. Sesli söylediğimde de aldığım cevabı biliyorum çünkü; ’"Sana ne buranın amiri misin? " Değilim elbet ama ben, ‘’insanım’’..İnsan olan bunu yapmaz. Sen evinde çöpünü yere mi atıyorsun? O halde doğa da, çevren de senin evin. Atamazsın! Atmamalısın! Ve eve geldiğimde ilk işim bu kızgınlığımı yazmaktı.
TÜM YORUMLAR (1)