Çekirdek... Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Çıt...çıt...çıt...
Sesleri arasında
Kaybolanlar
Varlıktan yokluğa...
Yol boyunca
Kaybı olanlar
Bir yanda...
Yoklukta varlığı
Varlıkta yokluğu
Gaybı bulanlar
Bir yanda
Hangisine yanarsan
Yan...yan da
Günübirlik...
Eğlencelikler sardı
Hayatımızı
Ne nallamaya
Ne de ' Deh! ..'lemeye
Fırsat bulduk
Atımızı
' Amaa! ..Herif
Senin gözüyün biri kör müydü'
Kıssasını yaşıyoruz
Hem de hergün, her an
Gözlerimizin içine
Baka baka
Unutmuşuz....gözüm
Göz kaç renk
Kaç tabaka
Kara, yeşil, mavi, ela
Sevgi, şefkat,muhabbet
Ve de nazar
Değil mi... yani...mesela
Şimdi puslu
Şimdi kızgın, kırgın
Alaca'ya tutulmuş gibi
Her an tedirgin
Her an bela
Bakışlar...
Yüreğimizdeki, gönlümüzdeki
Sıcaklık....aşk
Bilemem...bilmem ki
Nerede, nerelerde
Kışlar
Kime yar olmuşlar
Kimler alkışlar
Ne yaşadığımızdan
Ne yaşlandığımızdan
Ne pişmediğimizden
Ne de haşlandığımızdan
Bi haberiz
Kakülünü önüne dökmekten
Ha bire kaçan
' Yürrüü...ense traşını göreyim'
Diyen, birer berberiz
Fikren, zikren, ruhen
Kesişmiyoruz artık
Kütük misali
Eh! işte...
Öyle veya böyle
Dalları ayrı...
Gövdelerce beraberiz
Ahh! aah! ...
Ne demeli...
Derim ki;
Oldukça...
Her elde bir kese kağıtı
İçi; tuzlu, tussuz, kavrulmuş
ve gevreği...
Dopdolu
Ne kadar çıtlatsakta
Dolmuyor, olmuyor
Molekülün çekirdeği
Kayboluyor...
Çıt çıtlar arasında
Eyvah! ...
Güzelim ANADOLU...