Çekipte gittin Şiiri - Cemil Özdemir

Vurdun yerden yere seven gönlümü
Oysa vermiştim ben sana ömrümü
Daha söylemeden ben son sözümü
Tıkayıp ağzıma çekipte gittin

Hançeri çekipte sinemi deldin
Sonrada perişan halimi gördün
Son defa birkere yüzüme güldün
Yaralı gönlümü yıkıpta gittin

Seninle ne güzel günlerim vardı
Dünya çok genişti banamı dardı
Her mevsim bu gönlüm senle bahardı
Karakışım olup çekipte gittin

Artık geri dönsen ne farkederki
Yükledin gönlüme sen bunca derdi
Yıllarım geçmiyor dertli kederli
Yoluma taş koyup çekipte gittin