Çekip Gitti Şiiri - Mustafa Cilasun

Sanki...
Çaresiz bir palyaçoydum
Her ne söylemişse yerine getiriyordum
Günlerce, aylarca ve hatta yıllarca
iş için çabalıyordum
Eve gittiğimde ellerim boş dönmek
istemiyordum, kahroluyordum
Artık dayanacak gücüm
kalmamıştı biliyordum, kapı
açılınca gözlerine bakıyordum
Sıcak bir tebessüm bulunca huzur buluyordum,
hiç durmadan çalışsam
bunu kaybetmek istemiyordum

Kadın...
Sessizce çekip gitti
Çünkü sabrı tükenmişti
Her söylediyse yerine getirilmedi
Şek ve şüphe içinde
her gece beklemekteydi
Kuru ve katıksız bir ekmek,
yağsız yemek derdi değildi
Güvenmek, emin olmak, ihanete
uğramamak için direniyordu f
akat yetmiyordu
Bir ömür geçirmek ve paylaşmak için
tercih ettiği adam, ondan
samimiyet ve sadakatini esirgiyordu
Yıllarca sabretti,
sessizlik içinde bekledi,
sinirlenmesin diye
lal olmuş bir halde nöbetteydi,
ızıp gelen artık hak etmiyordu